Tun Dr Mahathir bin Mohamad

Tun Dr. Mahathir bin Mohamad dilahirkan pada 20 Disember 1925. Beliau amat popular dengan gelaran "'''Dr. M'''" dan nama pena beliau adalah '''Che Det'''. Beliau merupakan Perdana Menteri Malaysia yang keempat. Ketika penggal kepimpinannya dari 16 Julai 1981 sehingga 31 Oktober 2003, beliau menerajui Malaysia ke arah arus kemodenan dengan pantas dan memberi kemakmuran di setiap lapisan masyarakat Malaysia.

Pencapaian terbaik beliau adalah keupayaannya mengekalkan keamanan dan kedamaian dalam sebuah negara yang berbilang bangsa melalui pemeliharaan suatu golongan pertengahan orang Melayu. Walau bagaimanapun, beliau sentiasa dikritik atas gaya pemerintahannya yang autokratik dan dituduh bersifat kronisme.

Beliau juga merupakan seorang ahli politik|tokoh politik antarabangsa yang suka berterus-terang dan bersifat kontroversi. Beliau adalah seorang penganjur gagah nilai-nilai Asia — kapitalisme autokratik yang dianjurkan oleh negeri — sebagai alternatif kepada individualisme Amerika Syarikat dan kapitalisme dasar berkecuali (''laissez-faire'').

Dr Mahathir telah dikaitkan dengan pembangunan pelbagai projek mega pada zaman pemerintahannya seperti projek ''Kuala Lumpur City Centre'' (KLCC), Menara Berkembar PETRONAS, KLIA|Lapangan Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur(KLIA) dan Koridor Raya Multimedia (''Multimedia Super Coridor''/MSC).

Selepas persaraannya, nama Dr Mahathir terus terpahat sebagai "Bapa Pemodenan Malaysia", negarawan ulung yang telah menjadikan Malaysia sebuah negara moden, makmur, ceria dan penuh bertenaga. Pada Jun 2005, beliau dianugerahkan sebagai Tun, pangkat kehormatan yang tertinggi di Malaysia. Melalui perkhidmatannya sebagai Perdana Menteri selama 22 tahun, beliau merupakan pemimpin paling lama yang memegang jawatan tersebut di Asia Tenggara.


LATAR BELAKANG BELIAU 
Tun Dr. Mahathir bin Mohamad yang juga digelar sebagai "Dr. M" dan nama penanya Che Det dilahirkan pada 20 Disember 1925, di Kedah. Beliau merupakan anak bongsu daripada 9 adik-beradik, keluarga Mohamed Iskandar dan Wan Tempawan Wan Hanapi. Ayahnya, Mohamad Iskandar, adalah berbangsa India, anak kepada seorang Malayalee Muslim (yang berasal dari [Kerala], India) dan ibunya berbangsa Melayu. Beliau mendapat pendidikan awal di sekolah laki-laki Melayu di seberang Perak, Alor Setar untuk tempoh 2 tahun sebelum menyambung di sekolah kerajaan beraliran Inggeris di Alor Setar iaitu di Kolej Sultan Abdul Hamid. Beliau adalah Perdana Menteri Malaysia yang keempat. Ketika penggal kepimpinannya dari 16 Julai 1981 sehingga 31 Oktober 2003, beliau menerajui negara ke arah arus kemodenan yang amat pantas dan menyebabkan kemakmuran di segala lapisan masyarakat Malaysia.

Pencapaian terbaiknya ialah keupayaannya mengekalkan keamanan dan kedamaian dalam sebuah negara yang berbilang bangsa melalui peningkatan golongan miskin menjadi golongan pertengahan orang Melayu begitu ketara. Walau bagaimanapun, beliau sering dikritik atas gaya pemerintahannya yang autokratik dan tidak dapat lari dari tuduhan kronisme seperti pemerintah-pemerintah lain di dunia.

Beliau juga merupakan seorang tokoh politik penting antarabangsa yang suka berterus-terang dan disifatkan kontroversi. Beliau adalah seorang penganjur gagah nilai-nilai Asia — kapitalisme autokratik yang dianjurkan oleh negeri — sebagai alternatif kepada individualisme Amerika Syarikat dan kapitalisme dasar berkecuali (laissez-faire).

Dr Mahathir telah bertanggungjawab dengan apa yang dipanggil pembangunan projek mega pada zaman pemerintahannya seperti projek Kuala Lumpur City Centre (KLCC), Menara Berkembar PETRONAS, Lapangan Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur (KLIA) dan Koridor Raya Multimedia (Multimedia Super Coridor/MSC), yang akhirnya menjadi lambang kemegahan rakyat dan diterima ramai.

Selepas persaraannya, nama Dr Mahathir terus terpahat sebagai "Bapa Pemodenan Malaysia", negarawan ulung yang telah menjadikan Malaysia sebuah negara moden, makmur, ceria dan penuh bertenaga. Seperti dijangka pada Oct 2003, beliau dianugerahkan sebagai Tun, pangkat kehormatan yang tertinggi di Malaysia atas jasanya yang teramat besar pada nusa dan bangsa. Melalui perkhidmatannya sebagai Perdana Menteri selama 22 tahun, beliau merupakan pemimpin kedua paling lama yang memegang jawatan tersebut di Asia Tenggara selepas Presiden Suharto dari Indonesia.


PENDIDIKAN BELIAU 
Dr. Mahathir mendapat pendidikan awal di Sekolah Melayu Seberang Perak, Alor Setar, Kedah. Selepas lulus, beliau kemudiannya melanjutkan pelajaran di ''Government English School (GES)'' (kini dikenali sebagai [[Kolej Sultan Abdul Hamid]]), Alor Setar pada tahun 1932. Beliau akhirnya lulus Sijil Tinggi Pelajaran (Senior Cambridge) di sekolah tersebut. Sewaktu [[Perang Dunia Kedua|Perang Dunia Ke-2]], Dr. Mahathir menghabiskan masanya dengan berniaga [[cendol]], diikuti dengan membuka kedai kopi dan kemudiannya gerai buah-buahan di [[Pekan Rabu]], [[Alor Setar]].

Beliau seterusnya menuntut di [[Kolej Perubatan King Edward VII]], [[Universiti Malaya]], [[Singapura]], dan dianugerahkan [[Ijazah Sarjana Muda Perubatan dan Pembedahan]] (MBBS) pada tahun [[1953]]. Selepas mendapat ijazah, beliau ditugaskan sebagai doktor pelatih di Hospital Besar Pulau Pinang, Malaysia.

KERJAYA DAN KELUARGA BELIAU
Pada tahun [[1954]], Dr. Mahathir berkhidmat sebagai [[pegawai perubatan]] di Alor Setar, [[Jitra]], [[Langkawi]] dan [[Perlis]] sehingga tahun [[1957]]. Beliau kemudian  melangsungkan perkahwinan  dengan Dr. [[Siti Hasmah Mohamad Ali]] pada [[5 Ogos]] [[1956]] dan dikurniakan tujuh cahaya mata, iaitu empat lelaki dan tiga perempuan. Anak-anak beliau adalah:
* [[Marina Mahathir]]
* [[Mirzan Mahathir]]
* [[Melinda Mahathir]]
* [[Mokhzani Mahathir]]
* [[Mukhriz Mahathir]]
* [[Maizura]]
* [[Mazhar]]

Pada tahun [[1957]], beliau berhenti dari perkhidmatan kerajaan untuk membuka kliniknya sendiri, MAHA Klinik yang terletak di Jalan Tunku Ibrahim. Ketika itu, beliau merupakan anak Melayu pertama yang membuka klinik persendirian di Alor Setar yang pada ketika itu terdapat lima buah klinik sahaja. Klinik ini kemudiannya berpindah ke 1587, Jalan Sultan Badlishah, 05000 [[Alor Setar]] dan kekal sehingga sekarang.

KERJAYA POLITIK
Dr Mahathir telah bergiat aktif dalam politik sejak [[1945]] yang mana beliau mengambil bahagian dalam kempen menentang ''[[Malayan Union]]''. Apabila [[UMNO]] ditubuhkan pada [[1946]], beliau adalah salah seorang yang pertama mendaftarkan diri sebagai ahli. Sebagai Pengerusi Parti Negeri Kedah, dan Pengerusi Jawatankuasa Politik, beliau dengan tidak sengajanya menimbulkan perasaan marah di golongan yang mempunyai perkaitan dengan Perdana Menteri Tunku [[Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj|Abdul Rahman]] apabila beliau membentangkan kriteria-kriteria kelayakan dalam pemilihan calon untuk [[pilihan raya umum]] [[1959]]. Berasa sakit hati atas penuduhan bahawa beliau hendak memilihkan calon-calon yang rapat dengannya, Dr Mahathir enggan mengambil bahagian dalam pilihan raya tersebut.

Pada  Pilihan Raya Ketiga dalam tahun [[1964]], Dr Mahathir dipilih sebagai [[Ahli parliamen|Ahli Parlimen]] Kota Setar selepas menewaskan calon [[Parti Islam Se-Malaysia]] ([[PAS]]) dengan majoriti sebanyak 60.2%. Beliau menjadi ahli [[Majlis Tertinggi UMNO]] pada tahun [[1965]]. Dalam Pilihan Raya 1969, beliau ditewaskan oleh calon PAS, Haji Yusoff Rawa,  dengan cuma 989 undi sahaja, selepas beliau mengumumkan bahawa beliau tidak memerlukan undi-undi orang Cina untuk mencapai kerusinya.

Berikutan [[Peristiwa 13 Mei|peristiwa 13 Mei 1969]], Dr Mahathir dipecat daripada keahliannya dalam Majlis Tertinggi UMNO pada [[12 Julai]], selepas pengedaran umum suratnya kepada Tunku Abdul Rahman. Dalam suratnya, beliau telah mengkritik cara pentadbiran Tunku. Pada [[26 September]] 1969, Dr Mahathir juga dipecat keahliannya dalam UMNO.

Semasa di luar parti, Tun Dr Mahathir mengarang buku "[[Dilema Melayu]]" (''The Malay Dilemma''). Buku kontroversi itu, yang mendedah dan menganalisis perwatakan orang Melayu telah diharamkan pada tahun [[1970]] dan pengharamannya hanya ditarik balik selepas Tun Dr Mahathir menjadi Perdana Menteri 18 tahun kemudiannya.
 
Apabila [[Tun Abdul Razak]] menjadi Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir masuk semula ke dalam UMNO pada [[7 Mac]] [[1972]] dan dilantik sebagai [[senator]] pada tahun [[1973]]. Beliau bertanding di [[Kubang Pasu]] pada pilihan raya umum [[1974]], yang mana beliau menang tanpa bertanding. Selepas pilihan raya, Dr Mahathir dilantik sebagai Menteri Pelajaran dalam kabinet Tun Abdul Razak. Beliau memenangi salah satu daripada tiga kerusi naib presiden UMNO pada tahun [[1975]]. Pada [[1976]], Perdana Menteri Tun Abdul Razak meninggal dunia secara mengejut dan penggantinya Datuk [[Hussein Onn]] melantik Dr Mahathir sebagai timbalannya, sambil masih mengekalkan [[portfolio]] [[pendidikan]] yang disandangnya. Tidak lama selepas itu Tun Dr Mahathir menjadi Menteri Perdagangan dan Perindustrian.

Pada pertengahan [[1981]], Perdana Menteri Malaysia iaitu Datuk Hussein Onn mengumumkan persaraannya dan menamakan Dr Mahathir sebagai penggantinya. Pada [[10 Julai]], [[1981]] Dr Mahathir menjadi Perdana Menteri Malaysia yang keempat, dan lapan hari selepas itu sebagai Menteri Pertahanan. Pada [[31 Oktober]], [[2003]], Dr Mahathir bersara dan menamakan timbalannya, [[Abdullah bin Haji Ahmad Badawi|Datuk Seri Abdullah Badawi]] sebagai penggantinya.

Dr Mahathir mengisytiharkan keluar daripada [[UMNO]] pada 19 Mei 2008 dalam satu ceramah di [[Alor Setar]], [[Kedah]] kerana hilang keyakinan terhadap kepimpinan [[Abdullah Ahmad Badawi]] . Bagaimanapun dalam [[Perhimpunan Agung UMNO 2008]] pada Mac 2009, Dr Mahathir menghadiri hari terakhir perhimpunan itu sebagai jemputan. Dr Mahathir kembali menyertai UMNO .Nombor ahli 0000001 dikekalkan.